Niet met een pollepel maar met kunst en filosofie haalt Sarai naar boven wat er (binnen een organisatie) echt speelt en leeft. Ze zag dat mensen vaak sporen volgen zonder de ruimte te hebben om zelf na te denken. De onderstroom blijft daardoor vaak onzichtbaar. Als mensen anders gaan nadenken gaan ze hun eigen spoor beter herkennen en komen ze sneller uit hun groef. (Filosofische) vragen over kunst kunnen denkprocessen in beweging brengen waardoor andere bewegingen ontstaan.

In haar boek ‘Ontsporen’ zijn kunst en filosofie de inspiratie om anders te kijken naar het dagelijks leven en naar organisaties. Sarai ziet dat in ‘vierkante werelden’ behoefte is aan handvatten om vastgeroeste patronen en systemen anders te benaderen. In haar pleidooi om nieuwe metaforen te gebruiken in complexe situaties daagt ze de lezer uit om ‘ronder’ te gaan denken door eigen systemen af en toe eens met een filosofische blik te benaderen. Wat is de essentie? Waar gaat het echt over?